Aangepast straatmeubilair maakt plaatje af

Tuinen, parken en andere, al dan niet openbare, groenzones zijn er niet alleen om naar te kijken. Voor een optimale beleving moeten zij ook functioneel ingericht worden. Dat betekent dat het zogeheten straatmeubilair niet mag ontbreken. Denk aan vuilnisbakken en fietsenstallingen in het openbaar domein, maar ook zitbanken en brievenbussen in de particuliere tuin. Idealiter worden zij van meet af aan in het ontwerpconcept meegenomen.

De laatste jaren groeit het besef dat straatmeubilair niet zomaar een bijzaak is. Dat merken ze bij het West-Vlaamse Metaalwaren Claerbout. De vakhandel voor ijzerwaren, bouwbeslag en machines zag dat vuilnisbakken en ander meubilair steeds vaker in de bestekken opgenomen werden en breidde zijn aanbod navenant gevoelig uit. Inmiddels is er binnen het bedrijf sprake van een gespecialiseerde afdeling louter en alleen voor straatmeubilair, waar naast een compleet aanbod voor zowel de particuliere tuin als openbare projecten ook de nodige kennis en expertise verzameld is. Salesmanager Steven Delaere deelt hier alvast enkele inzichten en tips.

“In de tuin worden in principe altijd dezelfde zaken geplaatst: een brievenbus, een afsluiting en eventueel een zitbank. Meer meubilair is er doorgaans niet nodig. Aan het uitzicht van die zaken wordt wel veel aandacht besteed. De brievenbus wordt bijvoorbeeld sinds jaar en dag als een persoonlijk visitekaartje van de bewoner beschouwd.” 

Al zijn er volgens Delaere wel een aantal duidelijke trends te identificeren. “Denk aan de vele oplossingen in Cortenstaal of de strakke zwarte pakketbrievenbussen die je vandaag her en der ziet opduiken. Onze inox modellen kunnen op aanvraag trouwens in diverse RAL-kleuren gelakt of van naam en/of huisnummer voorzien worden. We bouwen intussen trouwens ook een volledig gamma in lichter en goedkoper aluminium uit.”

Gaat het om grotere projecten, van een bedrijfsomgeving tot effectief het openbaar domein, dan verdwijnt individualiteit als streefdoel volgens Delaere het best wat meer naar de achtergrond. “In het verleden zag je regelmatig dat er bij elk straat- of wijkproject of in elke legislatuur een nieuwe keuze gemaakt werd voor vuilnisbakken of zitbanken. Wetende hoeveel straatmeubilair er zo in het openbaar domein verzameld staat, leidde dat al eens tot een onmiskenbare kakofonie.”

Dat er vandaag meer aandacht is voor visuele eenheid, bewijst onder meer de Stad Gent. “Daar heeft het stadsbestuur besloten om het volledig arsenaal aan vuilnisbakken de komende vijf jaar door eenzelfde model te vervangen, om zo over de ganse stad rust en eenheid te creëren.”

In het bijzonder in het openbare domein benadrukt Delaere het belang van functionaliteit en robuustheid, maar in wezen moet er vooral in de materiaalkeuze altijd rekening gehouden worden met de context waarin het meubilair terechtkomt. “De ene situatie is natuurlijk uitdagender dan de andere. Zo zal je in een publieke context altijd meer risico hebben op vandalisme, bijvoorbeeld. Zit je aan de kust, dan is het vooral opletten geblazen met roestgevoelige elementen, ongeacht of het om een publiek of privaat project gaat. Hetzelfde geldt voor hout en vochtrijke omgevingen zoals bossen of wilde tuinen. De juiste materiaalkeuzes zijn niet altijd even evident, dus waar nodig staan we onze klanten graag bij met advies.”

Ook qua afmetingen, tot slot, moet het straatmeubilair op maat van de omgeving zijn. “De grote Europese fabrikanten werken met standaardmaten. Moeten er aanpassingen gebeuren in de maatvoering, dan kan dat doorgaans enkel voor grote oplages. Voor publieke projecten is dat weliswaar geen probleem, maar bedrijven en particulieren – die vaak net wat meer individuele speelruimte wensen – hebben daar uiteraard geen boodschap aan. Daarom zetten we steeds meer in op eigen productie, die het mogelijk maakt om flexibeler met dergelijke vragen om te gaan, zelfs voor kleine oplages.”